Adam Zagajewski - wybitny polski poeta, prozaik i eseista - zmarł w wieku 75 lat. Zagajewski od lat był wymieniany jako kandydat do literackiej nagrody Nobla.
Odszedł 21 marca w Światowym Dniu Poezji.

Adam Zagajewski urodził się 21 czerwca 1945 roku we Lwowie. W latach 1963-1970 studiował filozofię i psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Był współtwórcą nowofalowej grupy poetyckiej Teraz i współautorem jej manifestów programowych. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych związał się z opozycją demokratyczną. Był sygnatariuszem "Memoriału 59", prowadził zajęcia w ramach Towarzystwa Kursów Latających i publikował w drugim obiegu.

Adam Zagajewski debiutował w r. 1967 wierszem w "Życiu Literackim". Jego debiut książkowy to tomik "Komunikat" (Kraków 1972). Opublikował też m. in. książki poetyckie: "Sklepy mięsne" (Kraków 1975), "List" (nakład ok. 80 egz., Poznań 1978), "Jechać do Lwowa" (Londyn 1985, z rysunkami Józefa Czapskiego), 'Płótno" (Paryż 1990), "Ziemia ognista" (Poznań 1994), "Pragnienie" (Kraków 1999, 2001); zbiory esejów i szkiców literackich: "Świat nieprzedstawiony" (z J. Kornhauserem, Kraków 1974), "Drugi oddech" (Kraków 1978), "Polen: Staat im Schatten der Sowjetunion" [Polska: kraj w cieniu Związku Sowieckiego], (Reinbek k. Hamburga 1981, tylko w jęz. niem. w serii: Spiegel-Buch), "Solidarność i samotność" (Paryż 1986), "Dwa miasta' (Paryż-Kraków 1991), 'W cudzym pięknie" (Kraków 1998, 2001) oraz powieści: 'Ciepło, zimno" (Warszawa 1975), "Słuch absolutny" (ukazała się tylko w przekładzie niemieckim jako Das absolute GehrZürich 1982) i "Cienka kreska" (Kraków 1983).

Zajmował się również tłumaczeniem literatury. Przełożył książki "Widz i uczestnik" Raymonda Arona (Londyn 1984) oraz "Religia, literatura i komunizm. Dziennik emigranta Mircea Eliade" (Londyn 1990). Współpracował z Mają Wodecką przy tłumaczeniu wierszy z tomu "Czuwanie" C. K. Williamsa (Kraków 2002).

Zagajewski był laureatem licznych nagród literackich - m. in.: Nagrody "Zapisu" (1980), Nagrody Kościelskich (1975), Nagrody im. Kurta Tucholsky'ego szwedzkiego PEN Clubu (1985), Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego, nagrody "Arki" i Prix de la Liberté francuskiego PEN Clubu (1987), nagrody Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1988), Międzynarodowej Nagrody Vilenica (1996), Nagrody Tranströmera (2000) i Nagrody Literackiej Fundacji im. Konrada Adenauera (2002). Jego książki są tłumaczone na wiele języków i ukazują się m. in. w Stanach Zjednoczonych, Francji, Izraelu, Niemczech i Szwecji